Η πανούκλα των κοτών παρουσιάζεται σαν αδελφή της χολέρας, αλλά δεν έχει την κεραυνοβόλο μορφή της χολέρας. Παρουσιάζεται δε με δύο μορφές : την οξεία και τη μαλακιά.
Στην πρώτη μορφή, η κότα, είναι σαν μελαγχολική, αδυνατισμένη, όλο νυστάζει και πηγαίνει ολομόναχη στην πιο απόμερη μεριά, έχει μεγάλη και εδώ θερμοκρασία, έχει αναπνοή βιαστική και ανασαίνει ανοίγοντας την μύτη της κάθε φορά. Κρατά το κεφάλι μαζεμένο στο κορμί της και τις φτερούγες ριγμένες κάτω. Το λειρί της και τα χαρχάλια της στην αρχή κιτρινίζουν και κατόπιν παίρνουν χρώμα μελιτζανί με σκούρους λεκέδες. Συνήθως δε έχει διάρροια. Τα συμπτώματα αυτά, όσο προχωρεί η αρρώστια, βαραίνουν περισσότερο, έως ότου αρχίζει το ψυχομάχημα, πέφτει η θερμοκρασία της κάτω από τη φυσική και η κότα ψοφάει. Η αρρώστια στη μορφή αυτή κρατάει 2- 3 ήμερες. Στην άλλη μορφή, την μαλακιά, η αρρώστια βαστάει 3-5 και κάποτε έως 8 ήμερες με τα ίδια πάντοτε συμπτώματα. Η κότα δεν τρώει, δεν πίνει και κάθεται ακίνητη σαν να κλωσά, και αν υποχρεωθεί να περπατήσει τρικλίζει. Μια μύξα κιτρινωπή, γυαλιστερή της φράζει τα ρουθούνια και όσο προχωρεί η αρρώστια παθαίνει παράλυση του ποδιού, του λαιμού ή και γενική. Κατά το ψυχομάχημα και έπειτα από το θάνατο, βγαίνει από το στόμα της μία υγρή ύλη.
Όπως φαίνεται από τα πιο πάνω, η πανούκλα με την χολέρα μπορεί να μπερδευτούν μια χαρά. Εκείνο πού τις κάνει οπωσδήποτε να διαφέρουν είναι: Πρώτον ότι η πανούκλα δεν πειράζει μόνον τις κότες αλλά και τα άλλα πουλιά και τα κουνέλια και δεύτερον από τα συμπτώματα που αφήνει έπειτα από το θάνατο. Για την αρρώστια αυτή δεν υπάρχει ούτε θεραπευτικό, ούτε προληπτικό φάρμακο, προκειμένου για τα χωριά.
Και για τη μία και για την άλλη, πρέπει τα μεν άρρωστα να τα σφάζουμε και να τα θάβουμε, να απολυμαίνουμε καλά το κοτέτσι, τις ταΐστρες και τις ποτίστρες με ασβεστόνερο μέσα στο όποιο ρίχνουμε Κρεολίνη 5 ο]ο. Πριν όμως γίνει το ασβέστωμα και η απολύμανσης πρέπει να καθαριστούν όλα με ξύσιμο και σκούπισμα προσεκτικό, το πάτωμα, οι τοίχοι, οι κούρνιες, οι ποτίστρες να πλυθούν με ζεματιστό νερό, με αλισίβα και με διάλυση 2 ο]ο φαινικού οξέος. Τα σκουπίδια τα θάφτουμε μαζί με ασβέστη άσβεστο και τα κοτέτσια τα αφήνουμε να αεριστούν 5-6 ημέρες, χωρίς να βάλουμε μέσα κότες.
Πηγή: Η κόττα-Α. Παρασκευόπολου-Αθήναι 1949
Στην πρώτη μορφή, η κότα, είναι σαν μελαγχολική, αδυνατισμένη, όλο νυστάζει και πηγαίνει ολομόναχη στην πιο απόμερη μεριά, έχει μεγάλη και εδώ θερμοκρασία, έχει αναπνοή βιαστική και ανασαίνει ανοίγοντας την μύτη της κάθε φορά. Κρατά το κεφάλι μαζεμένο στο κορμί της και τις φτερούγες ριγμένες κάτω. Το λειρί της και τα χαρχάλια της στην αρχή κιτρινίζουν και κατόπιν παίρνουν χρώμα μελιτζανί με σκούρους λεκέδες. Συνήθως δε έχει διάρροια. Τα συμπτώματα αυτά, όσο προχωρεί η αρρώστια, βαραίνουν περισσότερο, έως ότου αρχίζει το ψυχομάχημα, πέφτει η θερμοκρασία της κάτω από τη φυσική και η κότα ψοφάει. Η αρρώστια στη μορφή αυτή κρατάει 2- 3 ήμερες. Στην άλλη μορφή, την μαλακιά, η αρρώστια βαστάει 3-5 και κάποτε έως 8 ήμερες με τα ίδια πάντοτε συμπτώματα. Η κότα δεν τρώει, δεν πίνει και κάθεται ακίνητη σαν να κλωσά, και αν υποχρεωθεί να περπατήσει τρικλίζει. Μια μύξα κιτρινωπή, γυαλιστερή της φράζει τα ρουθούνια και όσο προχωρεί η αρρώστια παθαίνει παράλυση του ποδιού, του λαιμού ή και γενική. Κατά το ψυχομάχημα και έπειτα από το θάνατο, βγαίνει από το στόμα της μία υγρή ύλη.
Όπως φαίνεται από τα πιο πάνω, η πανούκλα με την χολέρα μπορεί να μπερδευτούν μια χαρά. Εκείνο πού τις κάνει οπωσδήποτε να διαφέρουν είναι: Πρώτον ότι η πανούκλα δεν πειράζει μόνον τις κότες αλλά και τα άλλα πουλιά και τα κουνέλια και δεύτερον από τα συμπτώματα που αφήνει έπειτα από το θάνατο. Για την αρρώστια αυτή δεν υπάρχει ούτε θεραπευτικό, ούτε προληπτικό φάρμακο, προκειμένου για τα χωριά.
Και για τη μία και για την άλλη, πρέπει τα μεν άρρωστα να τα σφάζουμε και να τα θάβουμε, να απολυμαίνουμε καλά το κοτέτσι, τις ταΐστρες και τις ποτίστρες με ασβεστόνερο μέσα στο όποιο ρίχνουμε Κρεολίνη 5 ο]ο. Πριν όμως γίνει το ασβέστωμα και η απολύμανσης πρέπει να καθαριστούν όλα με ξύσιμο και σκούπισμα προσεκτικό, το πάτωμα, οι τοίχοι, οι κούρνιες, οι ποτίστρες να πλυθούν με ζεματιστό νερό, με αλισίβα και με διάλυση 2 ο]ο φαινικού οξέος. Τα σκουπίδια τα θάφτουμε μαζί με ασβέστη άσβεστο και τα κοτέτσια τα αφήνουμε να αεριστούν 5-6 ημέρες, χωρίς να βάλουμε μέσα κότες.
Πηγή: Η κόττα-Α. Παρασκευόπολου-Αθήναι 1949
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου